Vrije dag en het Tehuis
Door: Erwin
Blijf op de hoogte en volg Sarah, Erwin, Colin en Julian
15 Mei 2014 | China, Zhengzhou
De vrije dag en het tehuis
Woensdag 14 mei 2014
Waar: Zhengzhou Weer: Lekker graadje of 25
Het heeft een paar dagen geduurd maar dan toch weer een verslag, het zijn zeer drukke dagen geweest en het website wilde ook niet meewerken.
Vandaag hebben we een vrije dag omdat onze reisgenoten in een andere stad een aantal zaken moeten regelen. We hebben besloten om naar de dierentuin te gaan, die ligt op ongeveer een kwartiertje lopen van het hotel waarbij we 1x een gevaarlijke kruising over moeten steken en een keer 500 meter naar links moeten alvorens we bij de dierentuin zijn. Onze Chinese gids Toa Qi is dit een hachelijke ondernemen en is ook zeer bezorgd of wij wel heelhuids terug in het hotel aankomen. Toa Qi geeft aan dat we haar moeten bellen als we de weg kwijt zijn en laat nogmaals zien waar het is. Superlief dat ze dit voor ons doet, ze heeft het liefst dat we op onze hotelkamer blijven omdat ons dan niks kan overkomen maar daar wordt je na een dag zitten natuurlijk ook gillend gek, zeker als het best lekker weer is. We hadden van te voren best wel wat negatieve reacties gelezen over de dierentuin dus we zijn met vrij lage verwachtingen naar de dierentuin gegaan. Na een lekkere wandeling naar de dierentuin komen wij daar heelhuids aan. Overigens is Zhengzhou een stad met kraak nog smaak. Eigenlijk staan er best veel lelijke gebouwen en het is zeer stoffig op straat. Ze maken met regelmaat de straten nat, we denken dat dit voor het stof is. De wandeling was eigenlijk best lekker, we hebben drie dagen in vliegtuigen, busjes en kantoortjes gezeten en dan is het wel lekker om iets voor je zelf te doen. Wat nooit went is dat je door best veel mensen aangestaard wordt. Op de straten komen we dan ook geen enkele buitelanders tegen en zijn we toch een soort bezienswaardigheid. Ik denk ook dat dit komt omdat we met 2 kindjes lopen.
De dierentuin viel eigenlijk best mee op wat oude hokken van de slangen, hagedissen en krokodillen na. Voor de rest waren de verblijven ruim en vrij netjes op een hond in een kooitje van 1x0,5 na dan. Er was ook nog een leuke kermis waar de kiddo’s lekker konden spelen. Na de dierentuin zijn we bij Dennis langs geweest. Dennis is een soort Bijenkorf maar dan nog veel luxer en dan nog eens 14 verdiepingen hoog. We wilde daar graag wat eten, vaak zit er in de kelder of op de bovenste verdieping een serie restaurantjes. Hier bleek dat deze boven zaten. We hebben dit met de roltrap gedaan, alleen is 14 verdiepingen met een roltrap best een tijdrovend karwei. Maar we zijn er uiteindelijk toch gekomen. Om in China in een restaurant eten te bestellen is er één basisvereiste en dat is dat je Chinees kan spreken. Dit kunnen we alle 5 niet op Julian na, maar die was niet erg spraakzaam. Dus met handen en voeten en veel heen en weer lopen naar de bar hebben we uiteindelijk ons eten en drinken op tafel gekregen en verbazingwekkend was het erg lekker. Met het avondeten hadden we minder geluk, dat was eigenlijk niet echt te eten en ik denk dat we kippenpootjes hebben besteld. Dan denken jullie lekker maar in China krijg je echt de pootjes, dat zijn die dingen waar ze mee over de grond lopen. We hebben voor de dag van morgen nog wat eten in geslagen. We gaan namelijk om 07:00 al weg om de spits voor te zijn, we gaan naar het thuis waar Julian vandaan komt en daarna gaan we naar de Shaolin Tempels.
Colin en Julian gaan overigens onwijs goed met elkaar door de bocht, ze doen alles van elkaar na en als je ze dan alle twee ziet schaterlachen dan weet je dat het goed zit.
Donderdag 15 mei, Het thuis en de Shaolin tempel
Vandaag gaan we naar het tehuis waar Julian vandaan komt. We gaan om 07:00 weg en Tao Qi heeft voor ons ontbijt pakketjes geregeld. We zitten ongeveer een 3 kwartier in de bus voordat we bij het thuis aankomen. Toch wel een beetjes spannend want in eerste instantie wilde we niet met Julian gaan maar we hebben toch besloten om het maar wel te doen, ook Colin en Roos gaan met ons mee en natuurlijk Tao Qi en Tom. We worden vriendelijk onthaald door de man die ook bij de overdracht van Julian aanwezig was. We zijn eerst naar het gebouw gegaan waar Julian eerst verbleef. Daar werkt 2 dames die vrij goed engels praten en vroegen om onze email om alle files door te mailen. Dit hadden we niet verwacht maar is natuurlijk wel fijn om te ontvangen. Na dit bezoek zijn we naar het 2e verblijf gegaan, hier zijn ook naar zijn kamer geweest waar ook zijn verzorgster aanwezig was en ook zijn vriendje, die zou 3 dagen later door een Amerikaans stel geadopteerd worden. Dit was al met al een ontroerende ontmoeting. Julian heeft de laatste 4 maanden voor de adoptie in een gezin gewoond en een appartement wat ook op het terrein van het kindertehuis stond.
Na het tehuis zijn we met de bus naar de Shaolin tempels geweest. In de nabijheid na het tempelcomplex zijn de Kong-fu scholen gevestigd, het was ook mooi om te zien dat deze kinderen in het openbaar de oefeningen aan uitvoeren waren. Na het bezoek aan de tempels hadden we nog een afspraak bij de notaris staan om de stukken te controleren. Weer een rit van 2 uur met als laatste stop het hotel. Nog even opfrissen voordat we voor de laatste keer met zijn allen gaan eten. Het eten verveeld eigenlijk nooit en is echt onwijs lekker en dat Tsing-Toa bier drinkt er ook lekker bij. Na het eten nog een paar sandalen gekocht voor Colin, hij wilde graag ook sandalen met lichtjes, deze hadden we gisteren ook voor Julian gekocht dus ze kunnen ze de komende tijd goed zien lopen. Na de boodschappen koffers inpakken en klaarmaken voor onze reis van morgen naar Beijing. Met het schijven van dit verslag liggen Sarah, Colin en Julian lekker te slapen. Wel grappig van Julian praat af en toe in zijn slaap.
Woensdag 14 mei 2014
Waar: Zhengzhou Weer: Lekker graadje of 25
Het heeft een paar dagen geduurd maar dan toch weer een verslag, het zijn zeer drukke dagen geweest en het website wilde ook niet meewerken.
Vandaag hebben we een vrije dag omdat onze reisgenoten in een andere stad een aantal zaken moeten regelen. We hebben besloten om naar de dierentuin te gaan, die ligt op ongeveer een kwartiertje lopen van het hotel waarbij we 1x een gevaarlijke kruising over moeten steken en een keer 500 meter naar links moeten alvorens we bij de dierentuin zijn. Onze Chinese gids Toa Qi is dit een hachelijke ondernemen en is ook zeer bezorgd of wij wel heelhuids terug in het hotel aankomen. Toa Qi geeft aan dat we haar moeten bellen als we de weg kwijt zijn en laat nogmaals zien waar het is. Superlief dat ze dit voor ons doet, ze heeft het liefst dat we op onze hotelkamer blijven omdat ons dan niks kan overkomen maar daar wordt je na een dag zitten natuurlijk ook gillend gek, zeker als het best lekker weer is. We hadden van te voren best wel wat negatieve reacties gelezen over de dierentuin dus we zijn met vrij lage verwachtingen naar de dierentuin gegaan. Na een lekkere wandeling naar de dierentuin komen wij daar heelhuids aan. Overigens is Zhengzhou een stad met kraak nog smaak. Eigenlijk staan er best veel lelijke gebouwen en het is zeer stoffig op straat. Ze maken met regelmaat de straten nat, we denken dat dit voor het stof is. De wandeling was eigenlijk best lekker, we hebben drie dagen in vliegtuigen, busjes en kantoortjes gezeten en dan is het wel lekker om iets voor je zelf te doen. Wat nooit went is dat je door best veel mensen aangestaard wordt. Op de straten komen we dan ook geen enkele buitelanders tegen en zijn we toch een soort bezienswaardigheid. Ik denk ook dat dit komt omdat we met 2 kindjes lopen.
De dierentuin viel eigenlijk best mee op wat oude hokken van de slangen, hagedissen en krokodillen na. Voor de rest waren de verblijven ruim en vrij netjes op een hond in een kooitje van 1x0,5 na dan. Er was ook nog een leuke kermis waar de kiddo’s lekker konden spelen. Na de dierentuin zijn we bij Dennis langs geweest. Dennis is een soort Bijenkorf maar dan nog veel luxer en dan nog eens 14 verdiepingen hoog. We wilde daar graag wat eten, vaak zit er in de kelder of op de bovenste verdieping een serie restaurantjes. Hier bleek dat deze boven zaten. We hebben dit met de roltrap gedaan, alleen is 14 verdiepingen met een roltrap best een tijdrovend karwei. Maar we zijn er uiteindelijk toch gekomen. Om in China in een restaurant eten te bestellen is er één basisvereiste en dat is dat je Chinees kan spreken. Dit kunnen we alle 5 niet op Julian na, maar die was niet erg spraakzaam. Dus met handen en voeten en veel heen en weer lopen naar de bar hebben we uiteindelijk ons eten en drinken op tafel gekregen en verbazingwekkend was het erg lekker. Met het avondeten hadden we minder geluk, dat was eigenlijk niet echt te eten en ik denk dat we kippenpootjes hebben besteld. Dan denken jullie lekker maar in China krijg je echt de pootjes, dat zijn die dingen waar ze mee over de grond lopen. We hebben voor de dag van morgen nog wat eten in geslagen. We gaan namelijk om 07:00 al weg om de spits voor te zijn, we gaan naar het thuis waar Julian vandaan komt en daarna gaan we naar de Shaolin Tempels.
Colin en Julian gaan overigens onwijs goed met elkaar door de bocht, ze doen alles van elkaar na en als je ze dan alle twee ziet schaterlachen dan weet je dat het goed zit.
Donderdag 15 mei, Het thuis en de Shaolin tempel
Vandaag gaan we naar het tehuis waar Julian vandaan komt. We gaan om 07:00 weg en Tao Qi heeft voor ons ontbijt pakketjes geregeld. We zitten ongeveer een 3 kwartier in de bus voordat we bij het thuis aankomen. Toch wel een beetjes spannend want in eerste instantie wilde we niet met Julian gaan maar we hebben toch besloten om het maar wel te doen, ook Colin en Roos gaan met ons mee en natuurlijk Tao Qi en Tom. We worden vriendelijk onthaald door de man die ook bij de overdracht van Julian aanwezig was. We zijn eerst naar het gebouw gegaan waar Julian eerst verbleef. Daar werkt 2 dames die vrij goed engels praten en vroegen om onze email om alle files door te mailen. Dit hadden we niet verwacht maar is natuurlijk wel fijn om te ontvangen. Na dit bezoek zijn we naar het 2e verblijf gegaan, hier zijn ook naar zijn kamer geweest waar ook zijn verzorgster aanwezig was en ook zijn vriendje, die zou 3 dagen later door een Amerikaans stel geadopteerd worden. Dit was al met al een ontroerende ontmoeting. Julian heeft de laatste 4 maanden voor de adoptie in een gezin gewoond en een appartement wat ook op het terrein van het kindertehuis stond.
Na het tehuis zijn we met de bus naar de Shaolin tempels geweest. In de nabijheid na het tempelcomplex zijn de Kong-fu scholen gevestigd, het was ook mooi om te zien dat deze kinderen in het openbaar de oefeningen aan uitvoeren waren. Na het bezoek aan de tempels hadden we nog een afspraak bij de notaris staan om de stukken te controleren. Weer een rit van 2 uur met als laatste stop het hotel. Nog even opfrissen voordat we voor de laatste keer met zijn allen gaan eten. Het eten verveeld eigenlijk nooit en is echt onwijs lekker en dat Tsing-Toa bier drinkt er ook lekker bij. Na het eten nog een paar sandalen gekocht voor Colin, hij wilde graag ook sandalen met lichtjes, deze hadden we gisteren ook voor Julian gekocht dus ze kunnen ze de komende tijd goed zien lopen. Na de boodschappen koffers inpakken en klaarmaken voor onze reis van morgen naar Beijing. Met het schijven van dit verslag liggen Sarah, Colin en Julian lekker te slapen. Wel grappig van Julian praat af en toe in zijn slaap.
-
16 Mei 2014 - 18:37
Monique:
Wat leuk om te horen dat het goed met jullie gaat en natuurlijk ook met jullie knullen. Wat fijn dat die zo lekker met elkaar kunnen klooien, wat waarschijnlijk best zal helpen om het ijs te breken. En dan nu op naar Beijng, als het goed is een stad die wat meer van deze tijd is. Ik vind het heel leuk om jullie te kunnen volgen via dit blog, ik vraag me regelmatig af hoe het met jullie is! Goeie reis en pas goed op elkaar, maar vooral.....geniet van elkaar.
X
Mo -
16 Mei 2014 - 18:41
Marcel , Myra , Chang Koekkoek:
Wat leuk om jullie reis op deze manier mee te maken , echt gaaf leuk dat de kids goed met elkaar overweg kunnen . Wij wensen jullie nog veel plezier en zullen jullie verhalen blijven leZen .
Veel plezier in Beijing en als je Chris spreekt doe hem maar de groeten.
Veel liefs Marcel Myra en Chang
-
16 Mei 2014 - 20:45
Arnoud, Nia & Aurora:
Goed om te horen dat Colin en Julian zo goed met elkaar kunnen opschieten. Leuk om de verhalen te lezen.
Goede reis en geniet ervan!
Groeten! -
16 Mei 2014 - 23:16
Wilco, Judith, Yim En Xem:
Heerlijk om te lezen dat de jongens zo goed met elkaar op kunnen schieten! Aan de foto's te zien hebben ze het duidelijk naar hun zin.
Een fijne tijd gewenst in Beijing, we volgen jullie avonturen op de voet! -
16 Mei 2014 - 23:31
Cees En Ria À.:
Lieve allemaal.
Eindelijk in Beijing. Wat een drukke dagen hebben jullie gehad.
Leuk om jullie weer gezien en gesproken te hebben via Skype.
Wat een mooi gezinnetje met deze twee mooie kindertjes.
Geniet nog maar lekker van de komende dagen.
Lieve groet, p & m! -
17 Mei 2014 - 18:00
Ger En Paula:
Lieve Alemannetjes,
Wat een heerlijk neefje hebben we er weer bij. Wij zijn blij dat we hier tante en oom van mogen zijn. Leuk om te zien en horen dat de broertjes het goed met elkaar kunnen vinden. En nu op weg naar Beijing, de prachtige stad. Dat Ger en ik fan zijn van China hoeven we jullie niet te vertellen.
En dat daar 2 prachtige jongens vandaan komen, maakt het nog mooier.
Colin en Julian boffen natuurlijk ook met zulke ouders. Heel veel plezier met elkaar en tot 27 mei.
Liefs Ger en Paula
-
17 Mei 2014 - 22:36
Cornelie Huitema:
lieve allemaal,
wat leuk om te lezen dat alles zo goed gaat ! Nog van harte gefeliciteerd met jullie nieuwe gezinnetje !Wat een bijzondere en spannende tijd moet het zijn voor jullie allemaal. Heel veel plezier daar nog met elkaar !! En ik blijf jullie volgen via de mail.
groetjes,
Cornelie -
18 Mei 2014 - 22:52
Milena Van Wijk:
Ik kan niets zeggen van doorzettingsvermogen, want vandaag zijn wij in Giethoorn geweest heerlijk bootje varen, want ook hier is het 25 graden en twee uur terug met de auto, maar dat is toch best een hele klus voor de mannetjes om rustig stil in de auto te zitten zonder de slappe lach, terwijl ze lekker zouden moeten slapen! Petje af hoor voor deze reis. Super om te lezen dat de twee mannen lekker gek kunnen doen met elkaar, want dat is toch heerlijk van het hebben van een broertje!
Lees graag verder, je kunt wel een boekje erover gaan schrijven!
Groetjes,
Milena -
19 Mei 2014 - 11:49
Philip Wijker:
Hallo Sarah,Rose,Erwin Colin en Julian,
Ik ben blij te horen dat alles goed met jullie gaat; ik zie er naar uit om jullie volgende week dinsdag weer te zien en dan voor het eerst Julian te begroeten; ik heb gehoord dat de jongens heel goed met elkaar overweg kunnen.
Het is wel erg stil in huis zonder Rose!!!!!!!!
Maar ik heb al gegeten bij Gerda; Cees en Ria, vanavond ga ik naar Aat en zondag naar Dave en Klazien..
Met Mylo gaat het ook goed; ik moet wel veel water geven want het is op dit moment vrij warm.
Ik zou zeggen geniet er maar van en tot volgende week dinsdag.
Groetjes,
Philip en Mylo
.
-
19 Mei 2014 - 17:51
Yolinda En René:
Lieve Sarah, Erwin, Colin en Julian,
Wat heerlijk dat ze het goed met elkaar kunnen vinden, dat geeft een fijn gevoel. Wat een super drukke tijd hebben jullie en wat zullen jullie moe zijn. Geniet nog van Bejing en van elkaar. Wij blijven jullie volgen. Lieve groeten -
23 Mei 2014 - 14:52
Leo En Hanny:
Hallo Erwin en Sarah,
heb met je vader staan praten en heb het adres gekregen van jullie reisverslag.
Erg leuk om te lezen, een hele belevenis en emotioneel.
Wat een lekker jongetje hebben jullie erbij gekregen, leuke foto's ook van jullie.
Wij kijken ook uit naar ons nieuwe buurjongetje, geniet nog van jullie vakantie en van die twee lekkere
kinderen.
Groeten van Leo, Hanny, Jaimy en Daisy
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
