De rest van de verslagen en de thuiskomst

De rest van de verslagen en de thuiskomst
Waar: Beijing Weer: Warm circa 35 graden

Ja het heeft even geduurd voordat er weer een verslag is gekomen. Dat heeft alles te maken met de slechte internet verbinding.

We gaan weer verder waar we gebleven zijn.
Dinsdag 20 mei,
Vanochtend gaan we lekker wat voor ons zelf doen, we zijn met Tom mee naar een winkelcentrum geweest waar een groot speelparadijs is voor kinderen. En wat blijkt het klopt en wat nog veel leuker is dat het ook leuk is voor volwassenen. Ze hebben daar een grote racebaan met 4 banen. Colin wilde heel graag maar Erwin had geen zin, maar met frisse tegenzin zijn we maar lekker gaan racen. Als lunch zijn we naar de japanner geweest. Wel grappig als je daar binnen komt roept de gastvrouw is van “wan ching chang ching chang cho” wat weer rijmt op “hi di hi di ho” van old Macdonald. En dat doet ze elke keer als er iemand binnenkomt en dan herhaald de rest van de bediening de gastvrouw. Was erg grappig.
In de middag zijn we met de hele groep naar de lama tempels geweest met als vervoermiddel de metro, dat gaat in Beijing best goed en het kost circa 20 cent om met de metro te reizen. Leuk om bij de tempels te zijn geweest, hier staat de grootste staande Boudha die binnenstaat, 18 meter boven de grond en 10 meter onder de grond. Het beeld is uit 1 boom gehouwen en als reserve stuurde ze nog één boom mee en die hebben ze gebruikt om de tempel er om heen te bouwen. Op de weg naar huis nog we souvenirs gekocht voor de mannen.

Woensdag 21 mei,

Vandaag baan we naar de Chinese muur, het is weer erg warm dus dat wordt een pittig tochtje. Het is circa 1 uur en drie kwartier rijden en dan hebben we nog het geluk dat onze chauffeur van een beetje doorrijden houd. Op een gegeven moment op een 2 baans weg met 2 vluchtstroken halen wij een auto in en links en recht worden wij weer ingehaald door 2 andere auto’s. Eenmaal bij de muur aangekomen stikt het van de souvenir tentjes en dan hoor je de hele tijd “mister mister” “Hey Lady” wanne buy something. Wel grappig. We gaan met de kabelbaan naar boven. Ook op de muur is het erg warm. We gaan de uitdaging aan een gaan een stuk van de muur bewandelen. 3 jaar geleden zijn we helemaal naar boven geklommen maar dat lijkt vandaag te veel van het goede. We redden het tot onderaan het steile gedeelte maar besluiten om het hier bij de laten. Het is te warm. De andere gezinnen zijn al afgehaakt alleen Chris (onze Chinese steun en toeverlaat) loopt nog met ons mee met een paar kennissen van hem. Terug is ook weer best zwaar, toch een beetje knikkende knieën van het omhoog lopen. Halverwege pikken we de andere gezinnen ook weer op en lopen terug naar de lift. Op de terugweg komen we, hoe kan het ook anders, weer in de file. Ik denk dat ze hier het woord file niet kennen wat het staat er gewoon altijd, ze hebben hier geen spits het is gewoon altijd druk. In de avond gaan we met z’n vijven uit eten en waar anders dan bij een Japanner. Op de terugweg naar het hotel ga ik mijn Chinese spreekvaardigheid testen door een cheeseburger bij de Mac te bestellen. Ik loop de Mac in en vraag om een milkshake en een Cheesebabau, en ik krijg het antwoord terug, Oh do you want a Cheeseburger, and we don’t have a milkshake. Maar goed ik kreeg die cheeseburger en uiteindelijk ook een milkshake.

Donderdag 22 mei,

Vandaag is de rustdag en we besluiten naar de dierentuin de gaan. 40 minuutjes met de metro en we zijn bij de dierentuin. We moeten natuurlijk even bij de panda’s kijken want dat hebben Colin beloofd. Na de panda’s lopen we nog een stukje door de dierentuin alvorens we naar het dolfinarium van Beijing gaan. Ze hebben daar Beluga dolfijnen en dat zijn indrukwekkende dieren.

Vrijdag 23 mei,

Vandaag gaan we naar het zomerpaleis, bij het zomerpaleis aangekomen worden we gek van de verkopers die van geen ophouden weten. Eenmaal binnen is dat gelukkig weer over. We zijn hier 3 jaar geleden ook geweest. De mannen splitste zich af van de vrouwen om de klim naar de pagode op de berg te gaan kijken, ook hier helaas geen lift. De berg is ontstaan doordat het meer waar het zomerpaleis aan ligt is uitgegraven door 10.000 mensen die de vrijgekomen materialen hebben gebruikt om de berg te maken. Gelukkig staat er vandaag een flinke wind, ik denk zelfs windkracht 5 of 6 maar met 35 graden is dat best lekker. Na het zomerpaleis gaan we nog even naar het hotel om ons op te frissen om vervolgens naar de zijdemarkt te gaan. Hier hebben we nog wat souvenirs gekocht. We zijn in de avond nog even met z’n 5ven naar een soort bbq restaurant gegaan, was erg leuk om de doen en Colin heeft al laten zien dat hij een goede bbq chef wordt, omdraaien doet hij als de best.

Zaterdag 24 mei,

Vandaag is het weer voor de afwisseling een keer slecht, het is circa 25 graden en het regent, maar de korte broeken en slippers blijven we volhouden. Morgen wordt het waarschijnlijk weer een graad op 37. De dag van vandaag brengt ons op het plein van de hemelse vrede, waarvan ze zeggen dat dit het grootste plein ter wereld is, circa 800 bij 500 meter. Op het plein staat ook het mausoleum van Mao. Chris geeft aan dat we naar het mausoleum kunnen, toch wat gemengde gevoelens krijg je hierbij. Er staat een onwijs lange rij, maar omdat we met de buggy zijn mogen we op bepaalde plekken er sneller doorheen. In het eerste gedeelte aangekomen leggen de chinezen een witte roos neer, waarschijnlijk halen ze deze weer weg om ze daarna weer op straat te verkopen. Bij de ingang staat een dame met haar wijsvinger op haar mond, een duidelijk gebaar om stil te zijn. Dit was in de kathedraal van Assisi wel anders, hier liep iemand rond die hard door een microfoon riep “silencio sssssss”. Eenmaal in de twee ruimte aankomen zien we Mao opgebaard liggen, hij ziet er een beetje oranje uit, het lijkt net of er een lamp in zijn hoofd verborgen zit. Raar om daar geweest te zijn en we zijn weer blij dat we buiten staan. We lopen nu naar de kant van de verboden stad, hier worden altijd de statiefoto’s gemaakt, we gaan hier met z’n alle op de foto en krijgen later een boek van Beijing met de foto erin. Na de foto gaan we naar een hele oude winkelstraat, circa 600 jaar oud, en ook hier hebben Starbucks, Hagendass en de Mac zich weer een plekje verworven. Dit is nog echt het oude beijing, Chris geeft aan dat hier ook nog hele oude stadsmuren hebben gestaan maar dat deze daar Mao neer zijn gehaald.

Zondag en maandag,

De zondag en de maandag zijn twee dagen dat we niet zoveel te doen hebben en in het teken staan van de reis naar huis. Op zondagavond gaan we naar een klein restaurantje in de hutong achter het hotel. Ik moets van iemand de slangendrank daar proeven. Dus ik vroeg aan Chris om naar dit restaurant te gaan. Eenmaal aan tafel kregen de mannen deze drank, onze reisgenoot dacht dat het appelsap was en wilde dit al aan zijn zoon geven maar na eerst even geroken te hebben bleek het toch de slangen drank te zijn. Het lijkt op appelsap en het smaakt naar regelrecht bocht. Het glas was ook niet een beetje vol en bij elke slok voelde je de drank door je slokdarm heen glijden. Deze drank gaat dus echt niet wennen, en op het einde vroeg onze reisgenoot om nog een glas, gelukkig was dit een klein glaasje en die hebben we maar in één keer achterover geslagen. Het etentje was zeer gezellig maar eenmaal in de hotelkamer aangekomen ging het niet echt goed met me. Ik realiseerde me dat ik voor het eten ook 2 sterke (Chinese) pijnstillers voor mijn rug had ingenomen en dit uiteindelijk geen goede combinatie was. Ik was als eerste onder zeil maar mijn lichaam deed niet echt wat mijn hersens wilde, ongecontroleerde bewegingen waren het gevolg. De volgende dag was alles gelukkig weer goed en bij navraag bij onze reisgenoot bleek dat hij ook best wel last had van de drank, ook Chris gaf aan dit hij heel goed had geslapen. Achteraf bleek dat deze drang niet in de winkel te koop is maar alleen bij de apotheek en wordt gebruikt voor ernstige lichamelijke klachten. Maar goed we hebben het overleefd.
Vandaag moeten we de koffers inpakken voor de terugreis, we vliegen pas om 00:50 dus dat wordt een lange dag. We doen het rustig aan en checken rond 18:00 uur onze hotelkamer uit. We gaan voor een laatste keer met de hele groep uit eten en krijgen ook peking eend voorgeschoteld. We hebben het al een keer eerder op maar om nu te zeggen dat het bijzonder is. Eenmaal terug in het hotel gaan we met z’n alle in het taxibusje naar het vliegveld. Op het vliegveld aangekomen moeten we nog een uur wachten tot we kunnen inchecken. Na het inchecken duurt het nog beest even om door de douane te komen. Ze vertrouwen de rugzak van Colin niet, deze is uiteindelijk wel 4 keer door de scanner gegaan. We maken nog even onze laatste Yuannen op voordat we in het vliegtuig stappen.
Julian ligt inmiddels al te slapen in de buggy en vlak na vertrek ligt Colin ook te slapen. We hebben gelukkig de ruimte om ons heen want we zitten met 17 mensen op ongeveer 48 stoelen. Colin hebben we languit op de midden rij gelegd en Julian blijft lekker slapen, ze hebben uiteindelijk bijna 6 uur geslapen van de 9,5 uur vliegen. Zelf kunnen we niet zo goed slapen maar dat doen we wel als we thuiskomen. Eenmaal aangekomen op Schiphol staan er nog wat mensen van Meiling te wachten bij de gate, erg leuk en de kinderen krijgen nog een paar presentjes. Als we door de douane zijn zien we al een aantal mensen aan de andere kant van het glas staan. Erg leuk dat er nog wat mensen op dit vroegen tijdstip ons zijn komen verwelkomen (05:22 uur). Eenmaal thuis aangekomen zien we dat het huis is versiert en als een maal de laatste mensen weg zijn gaan we lekker onze slaap in halen.

We hopen dat jullie het leuk hebben gevonden om onze weblog te volgen, en bedankt voor de reacties.